| 
				 Tekst nagrał i przepisał Piotr Wysocki (12.02.2009 r.), weryfikacja zapisu i opracowanie – Halina Karaś.          
Informator: Stanisław Madanowski, ur. 1941 r. w Boczkach. Ma wykształcenie podstawowe. Został odznaczony medalem „Zasłużony dla kultury polskiej” (2008) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2009). Jest śpiewakiem ludowym i założycielem Zespołu Ludowego „Boczki Chełmońskie”. Można go było usłyszeć w chórze katedralnym, w chórze papieskim, obejrzeć w ekranizacji „Popiołów”, „Chłopów”, oraz w filmach „Bilet powrotny”, „Oberek”, „Tańce polskie”.               No teraz mam tu  takom świezo nagranom płyte, bo ja w zespole  jezdym juz dość dawno. A to z ty racji, ze głos jakiś tam miołym, a opróc tego to mnie wsystko i interesowało.  Pamintom jak z matkom  chodziełym na wesela, to zawse trzymołym się fartucha, i zawse na te wesela z niom chodziełym i tak słuchowym, co śpiewały, jak śpiewały. No i ta przemowa mindzy innymy to jest tyz z tego, ze coś tam zym zapamintoł, coś tam piosynek zym zapamintoł. No i chciołym wom tero zaśpiewać takom piosynke „Na  łukos”        Jezdnym sobie Roch Biedronek,   Nase pole hen do lasa,  łOj ciongneło się na łukos.       Matka z domu Kunegunda    A po łojcu Łukosowa,   Zebrali nos wszystkich razym     I tak jenom rzekli słowa:       Tobie Rochu te zogóny,  Co łod pola idom prosto.  Tobie Magda, niby siostra,  Tam, gdzie krzywo wierzba rosła.       A jak łociec wej umarli,   Bo jo chciołym wzionś te pole,  No i śwagier chcioł ze siostrom.       Przemówieliźwa się łostro,   Śwagier po łbie i jo po łbie,  Beły sińce, ale to nic.       Sińce, guzy nie pumogom,  Cłek zwycajny z malińkości.                    Zdjęcia ze zbiorów informatora       			 |