Tekst gwarowy — Złatna 6

Piyrse p^łowi^em o k^łoniowi, czynści ciała koń no to mioł tak: śtyry nogi (śmiech), głowe, piyknom grzⁱywe na ^łobedwie strony, wier konia, brzuch. No tak wyglo^undał k^łoń. Nogi były p|^łodkute na śtery p|^łodkowy. W lecie sie kuje na p|^łod|owy gładkieⁱ, a zimom na p|^łodkowy ^łostre, zeby po lodzie k^łonicek nie ślizgoł. No i z|apinało sie go do tyk sonek, f|ijokierków. No to były sanyce ze spodku, długi sanyce w ganicak kasik dwa i pół metra. I na tym sie dawało zbitom z desek skrzⁱynke, co do tego sie siadło. A wóz? Wóz sie, był tak. Śtyry koła, skrzⁱnka na tym tez była, ^łośki zielaźne były. Downo były w^łozy d|rewniane, no to sie n|azywały ryfki, stramy. T^ło r^łobili chłopi rynkami, wszyśko taki głowy ^łutocyli w tyk kołak, p|^łonabijali te sprychy, ^łokuli tymi ryfkami zielaźn^emi. To były śtyry taki koła. Takim w^łozem sie j¦ezdzowało całe lato.

Uprząż konia to się nazywo tak: pierse huzda. Huzda o to jest, sie daje na głowe k^łoniowi. Piyknie ^łubrano, w kućki, zeby jak koń piykny, zeby i huzda była piykno. P^łote^ym daje sie p^łoduska. Nazywa sie p^łoduska, p^łod chómo^unt na kar, na syje k^łoniowi, na kar. I na te p^łoduske daje sie chómo^unt. Ten chómo^unt to jes d|rewniany, ^ł|okuty... ^łobsyty takom silnom sko^urom, bo k^łoń za to w^łozi. Do tego chómontu są p|sycepione pasy. Te pasy cio^ungnom przez całe ciało k^łonia az do tyłu. I te pasy, jesce do pasów sie d|awało taki ł|ajcuski sie daje, nazywa sie to pasioki. Te pasioki zapinajom sie do bierca, a bierco zapino sie albo d|^ło w^łozu, albo d^ło| sonek, albo d|^ło kiety, jak się jedzie do lasa po drzewo jakie, po jaki drewno. No to k|^łonicek za to w^łozi. I jesce n|a wierchu k^łonia jest p|^łowiernik. Tyn p|^łowiernik jes ^ł|obity cały b|lachami. Tag jako p|anice godzem ino, ze musi być – jak k^łoj piykny – toj cało ^łuprząż, zbroja, zeby była piykna. Kućki wszendy i cały sie śkli. To sie cyści co drugi dziej, te blachy, zeby się świeciły. No i taki jest koj.

Ni^e. Downo były w^łozy d|rewniane, a teraz juz som w^łozy g^łumione, g^łumioki sie nazywajom, g^łumiane. Bo ty koła som g^łumiane. No i jeździ sie na tym duzo lepi, no teraz jezdzemy, ale dalij j|akoby sie n|azywoł wóz downo, tak sie n|azywa dalij tera.

Do roli, p|anicko, to były n|arzyńdzia taki. Pie^yrse był pług, ten k|^łonicek ^łorał ten pług, ciongnoł. Jeden poganiał konia, drugi chłop musiał iś za tym pługe^om, co sła jedna skiba. No i tak sie całe niwki, k|awołki p^łola z^łorało tym pługom. P^łotem trzea było wziońś brony, zeby te skiby z|abronować. I tam, w tym sie sioło. ^Łowies, jećmiy^j sioło sie w tyk skibak, a psenice, zyto to przewaznie sie sioło w ziomniacyskak. A ziomniocysko to zaś sie nazywo, jag juz w|yrosło zb^łoze, ^łowies wyrós, to pote zostało ś|ci^yrnisko. To ś|ci^yrnisko wzieno sie haki i to ś|ci^yrnisko sie h|akowało i włócyło zaś z p^łowrotem i sadziło się w te zi^omnioki. Do sadzenia ziomnioków to musiał byj rzyndownik i ^łobsypok, i płuzek – co haj był długi taki płuzek ^łobsypok, co robił rzyndy. W jesieni jak sie ziomnioki wyk^łopały, to zostało ziomniacysko sie nazywało. I do tego zi^omniacyska sioło sie albo psenice, albo zyto, to to sie siewało zaś do ziomniacyska. No to zaś z p^łowrotem sie to ^łorało to ziomniocysko i włócyło bronami, no i juz to była ziemia w|yrobiono na ^łuprawy.

W pługu to som czynści, bo sie nazywa tak: grzonzel, trzo^usło, blaska i ^ł|odwalnica. To som czynści pługa. A w bronak no to som jeno gw^łoździe, no i r|amioncka – z|ielaźne albo d|rewniane, no to juz ino tela sie nazywa w bronak. A w hakak no to som te radła,co to h|akuje, to som takie r|adełka, co jadom sprynżyny i radła przⁱ tym no i kołka śtyry tez ta hakara, no i to k^łoń ciongnie i to takie cynści som w hakak.