Tekst gwarowy — Ostrów 6

Nagranie: Miriam Mazur, Krzysztof Cieślik

 

Przepisanie i opracowanie: Aleksandra Krawczyk-Wieczorek

 

Informatorka: Weronika Maciszek, ur. w 1923 r. w Ostrowie k. Radymna. Rodzice byli rolnikami. W wieku ok. 50 lat przeniosła się do Radymna. Przez całe życie zajmowała się gospodarstwem, nie wyjeżdżała poza miejsce zamieszkania.

 

 

- Wigilia była no… Też wieczór sie przynósiło… Tylko kiedyś to było jeszcze kiedyś tu… była słoma w domu, przynósiło sie snop słómy^e, rózłóżyło sie ten snop tag_o na ten, tu był ón uwiązany^e ten snop, później sie do snopa kładłu… Dzieci se pósiadały, snop sie podyrżneło nożem, dzieci sie pórózliciały, słóma pó całym mieszkaniu, i Wigilia była, Wigilia taka była, Wilija nazywali, bo to słóma była. A późnij jag_my wynosili, tu w nocy my wynósili, bo płacz był za tu słomu.

- A jakie potrawy jedliście?

- Potrawy? Była zupa grzybowa, jakiś tam barsz z uszkami, śledźi marynówane no i ta ryba. A ta… Nazywała si strucla.

- Strucla?

- No znaczy ten chleb, co si piekło, co była strucla taka zaplatana w kose^y makim pósypówana.

- Chódziły takie te, kómyndiancia na… już_na Wigilji, tak, na Wigilji chódziły kómyndiancia: król’ Heród, djabuł, Żyd, aniołe, taki dziad i taka baba stara… Chódziły. Djabuł, dzieci krzyczały, płakały, bały sie. Chódziły kómyndiańcia, dzieci pu kólyndzie. Nu w Óstrowi jeszcze chodzo.