Tekst gwarowy — Giełczew

Nagranie: Kamila Dutkiewicz i Martyna Przedpolewska

Przepisała Monika Kresa, opracowała Aleksandra Krawczyk-Wieczorek

Genowefa Rubaszka Genowefa Rubaszka

Informatorka: Genowefa Rubaszka, ur. w 1934 r. w Giełczwi.

Rodzice pochodzili z Giełczwi. Ukończyła 4 klasy szkoły podstawowej.

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

A, tak jak ^ło z downa. Gotuje sie pośnik. To kiedyś, nu jusz tak samo.

No, to te Roz… te jedzenia. P^łośnik nazywaju, ostatnio wieczerza, no, to sie gotuje k|a^opuste z grzybami, groch, jeden, drugi, ryby, kasze jaglianu, recano, pirożki, barszcz czerwóny, nu kluski z makiem, kartoflie z oliejem z barszczykiem takim czystem, aby ^ło, tam cosnku troszke, grzybków, ale nicem, nic, nic. Ji, przychodzić, przychodziło, ju nie wiem, jak tam, bo i teroz tyj słómy nie ni noszo do chałupy, a kiedyś...

A kiedyś już u tuśmy weszli. Dziadek przynosili słómy snop, żytne^yj, już, alie nie młócónyj, skaradny^j, przyszli do chałupy: „Niech będzie pochwaliony Jezus Chrystus, kolęda na szczęście, na zdrowie, na to święto wigilie, żebyśmy byli weseli jak w niebie anieli”. Stoły se ^łoboje dziadki, babka prz|y_kóminie, dziadek copka p¦od_pochu, snope^yk słómy, ty tego królia, to był cały snop, król’ sie nazywa^oł postawióny za łóżkiem i za ten snopek, ten król stoł, nie wol’no było nigdzie koliędy czszymać, tyl’ko w tem królu kolęda była. Nu i późnij p^łocirz i .... a na podłodze, to… najpirw, zaro po tem króliu słómy dwie wiuⁿchów skaradne wszystko lieżało po póśniku jak mrówki. Po świętach były, jak były dzieci małe, to sie tłukły, figułajki dawały, bo to było tyl’ko tak w chałupie: stołowinka, łóżcyna dwa i tylie i piecysko jako tu u nasz.

Spali dziadek mój, dziadek wliz o tam. (Ale tu już nie) A tu ni, bo tu jest pⁱec, tam je, rozumisz, wydane mury, bo tu i za to takie wielgie, rozwalił był, ale ślicnie, ciepło.