| 
					
						 Aleksandra Krawczyk-Wieczorek					
					  
				 | 
			
					
			
				
Najstarsze ślady pobytu człowieka, znalezione w okolicach Przemyśla, pochodzą z paleolitu (ok. 30 000 lat p.n.e.). W czasach ekspansji Cesarstwa Rzymskiego przez te tereny biegły ważne szlaki komunikacyjne, łączące południe i północ Europy.
  W średniowieczu tereny te były obszarem sporów między Polską a Rusią. W połowie XI w. znalazły się w obrębie Rusi, a dopiero w połowie XVI w. Kazimierz Wielki przyłączył je do Polski. Prawdopodobnie już wcześniej zamieszkiwała tu w przemieszaniu ludność polska i wschodniosłowiańska. 
  XV w. to okres akcji osadniczych, prowadzonych przez możnowładców, dla których tereny te były atrakcyjne z powodu źródeł solnych. 
  W XIV—XVI w. z południowych i wschodnich części Karpat przybywali do Polski pasterze, a wraz z nimi Łemkowie i Bojkowie (Kolonizacja wołoska). 
  Plagą tych ziem były nieustanne wojny, a zwłaszcza najazdy Tatarów. 
  Koniec XVIII i pierwsza połowa XIX w. to okres stagnacji i upadku życia społeczno-gospodarczego. Dopiero gdy Galicja otrzymała autonomię w 1867 r., nastąpiło odrodzenie gospodarki i ożywienie polityczne i kulturalne. 
  W drugiej połowie XIX w. rozwija się w Galicji ukraiński ruch narodowy, wspierający ukraińską kulturę, oświatę i działalność gospodarczą.
  Od jesieni 1918 r. do lipca 1919 r. trwała wojna z Ukraińcami, którzy pragnęli ze wschodniej części Galicji i przyległych ziem utworzyć niepodległe państwo ukraińskie. 
  Działania hitlerowców (masowe mordy, wywożenie do obozów zagłady) i NKWD (aresztowania, mordy, zsyłki inteligencji polskiej na wschód) przyniosły olbrzymie straty w ludności. 
  Od 1944 aż do 1947 r., już po oswobodzeniu tych terenów spod okupacji niemieckiej, miały miejsce walki z Ukraińską Powstańczą Armią. 
  Po ustaleniu nowych granic w 1944 r. znaczną część Ukraińców, którzy pozostali w Polsce, przesiedlono na Ukrainę, natomiast pozostałych po 1947 r. przesiedlono na ziemie północne i zachodnie (akcja „Wisła”).
  Po wojnie na wyludnione tereny zaczęli przybywać nowi osadnicy, przede wszystkim z Małopolski, tworząc nową, genetycznie niejednorodną społeczność [Kryciński 1997, Kłos 1998]. 
   			 | 
		
						
					| 
						Wersja rozszerzona
					 |